Programlingvo LOGO konsistas el internaj komandoj: tiajn komandojn oni nomas primitivoj. Ĉiu primitivo atendas iun nombron de parametroj nomataj argumentoj. Por ekzemplo, la primitivo ev kiu ebligas viŝi l’ ekranon prenas nul argumenton, dum la primitivo sum atendas du argumentojn: sum 2 3 skribos 5 redone.
Estas tri specoj de argumentoj en LOGO:
skribu "saluton |
Tiu komando kaŭzas l’ aperon de la vorto saluton en la teksta areo.
Rimarku ke se vi forgesas la ", l’ interpretilo respondos per erarmesaĝo. Efektive, skribu atendas argumenton, sed por l’ interpretilo saluton signifas nenion, ĉar ĝi estas nek nombro nek vorto nek listo nek jam difinita proceduro.
Rimarku: La nombroj estas traktataj jen kiel nombraj valoroj, jen kiel vortoj. Ekzemple: skribu unuan 12 redonas 1. Iuj primitivoj akceptas ĝeneralan formon, tio estas, ili povas ricevi nedifinitan nombron de argumentoj. Jen la listo de tiuj primitivoj:
|
Por sciigi l’ interpretilon ke oni uzos ilin sub ilia ĝeneralan formon, oni tajpu la komandon inter rondaj krampoj; jen kelkaj ekzemploj:
skribu (sumon 1 2 3 4 5)
15
(list [a b] 1 [c d])
Kiel uzi [[a b] 1 [c d]]?
se (kaj 1=1 2=2 8=5+3) [an 100 dn 90]
|